Kan je gelovig worden?

Of luister naar de Podcast

Waarover gaat deze aflevering?

Kan ik gelovig worden?
Of ben ik het al?

Mijn blik op de wereld is altijd gekleurd door mijn overtuigingen. Ik heb een koppige bril op, eentje die ik nooit kan afzetten.

Ik denk dat elk boek, elke theorie, elke ideologie – hoe objectief ze ook pretendeert te zijn – doordrenkt is van geloof. Het geloof in de vooruitgang is niet objectiever dan het geloof in het evangelie als model voor een goed leven. En elk geloof heeft zijn fundamentalisten.

Als ik aanvaard dat ik al gelovig ben, dan kan ik misschien bewust kiezen waarin ik geloof. Dan kan ik misschien de kleur van mijn koppige brilglazen zelf bepalen.

En dan kan ik misschien iets leren van de mensen die altijd erkend hebben dat ze gelovig zijn.

Toch?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

"*" geeft vereiste velden aan

Toestemming*
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Voetnoten

  • Bekijk het volledige gesprek met Bert Roebben.
  • We hadden het ook over geloof met Khalid Benhaddou en Luk Vanmaercke.
  • Bekijk andere gesprekken over Zingeving.
  • Lees voor het slapen gaan eens het verhaal van de verloren zoon.
  • Via de tweede naïviteit van Paul Ricœur kwamen we terecht bij de post-kritische geloofsschaal. Best interessant eigenlijk.
  • Het doet ons denken aan ons gesprek met Philip Brinckman die de drie stadia in de ontwikkeling beschreef volgens Nietzsche. Eerst zijn we kameel en volgen we een spoor dat voor ons gelegd is. Vervolgens worden we leeuw en komen we in opstand tegen alles en iedereen. En tenslotte worden we Kind en willen we niet alleen vrij zijn van, maar vrij zijn voor. De tweede naïviteit dammezeggen.
  • Lees de encycliek Laudato Si’ van Paus Fransiscus. Soms lijkt het alsof een hardcore ecologist aan het woord is. Misschien moet hij toch een pseudoniem overwegen. Wie weet krijgt hij de poltiek als Jonathan Goodman wel in beweging.
  • De manier waarop Bert geloof beschrijft, als een balans tussen engagement en overgave, als een voortdurende afweging, doet ons denken aan hoe Marjan Doom de wetenschap beschrijft. Ook Peter De Graef en Khalid Benhaddou zien veel parallellen tussen de twee.

Vind jij het belangrijk dat iedereen naar onze gesprekken kan kijken?

We mogen wel zeggen dat onze gesprekken iets met de mensen doen. Ze zijn voedsel voor de ziel. Ze doen je brein knetteren en je handen jeuken. Na zo’n gesprek, voelt het soms alsof je niet alleen bent, met je zorgen, met je dromen. Zoiets is kostbaar. En dat zet je niet achter een paywall. Daarom zijn al onze gesprekken gratis beschikbaar voor iedereen. Ze maken daarentegen is helemaal niet gratis en daarom zijn er allerlei manieren om ons te steunen, om de gesprekken en wat ze teweegbrengen openbaar te houden.

Dat wil ik ook steunen

Verwante afleveringen:

Geef een reactie