Kunnen we polarisering fixen?

Of luister naar de Podcast

Waarover gaat deze aflevering?

Op nummer 78 woont een koppel dat even luid vrijt als ruzie maakt. Het is soms niet helemaal duidelijk wat ze juist aan het doen zijn. Zij ging rond met een petitie voor verplichte vaccinatie in de zorg, hij met eentje tegen.

Zij vinden dat, als we focussen op de mens achter de standpunten, iedereen met iedereen zou moeten kunnen praten. En dat het die ontmoetingen zijn die ons uit deze gepolariseerde samenleving zullen leiden.

Klopt dat? Kan iedereen met iedereen gemeenschappelijke grond vinden? En als dat zo is, moeten we dat dan ook doen?

Onze nieuwe aflevering van Moeilijke vragen zal die vragen niet voor je oplossen, maar misschien helpt ze je wel om wat overzicht te krijgen op je hersengekronkel.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

"*" geeft vereiste velden aan

Toestemming*
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Voetnoten

Algemeen
  • Christophe Busch vertelt over de contacthypothese. Ook Rutger Bregman praatte daar bij ons over. In combinatie met het idee dat de meeste mensen deugen schept ze een zeer optimistisch beeld van de mens.
  • De contacthypothese ligt aan de basis van het idee van burgerpanels van David Van Reybrouck.
  • Sofie D’Hulster vertelde ons dat politici meeneemt naar vluchtelingenkampen.
  • Marjan Gryson is er van overtuigd dat als iedereen een gedetineerde leert kennen zoals zij ze leert kennen, onze houding en dus ook ons beleid rond detentie zou veranderen.
  • Dirk Bryssinck zet elk jaar de deuren van Villa Voortman wagenwijd open om dubbeldiagnose-patiënten aan de wereld te tonen en ze vooral niet weg te steken.
  • Enkele filmtips om uw geloof in de contacthypothese te versterken:
Fragment 1: Tobias Leenaert

Tobias heeft het over de neiging van mensen om hun eigen groep als superieur te zien en de groep van anderen als moreel minderwaardig. Een mening is voldoende om een persoon weg te zetten. Hij pleit voor meer begrip en haalt het voorbeeld van de flat earthers aan.

Fragment 2: Dilara Bilgiç

Dilara vertelt over haar ontmoeting met een aanhanger van de PVV. Ze maakt het onderscheid tussen de mens en de standpunten en ze wil vooral begrijpen. Hoe moeten we een gesprek over standpunten voeren als we niet eerst dat andere, zachtere gesprek kunnen voeren?

Fragment 3: Nigel Williams

Nigel geeft ons de legendarisch geworden metafoor van zijn supportersbus. Onderweg naar de matchen van Beerschot deelt hij een bus met mensen van over het hele politieke spectrum. En toch wordt er plezier gemaakt. Misschien kunnen we iets leren van deze minimaatschappij?

Fragment 4: Fleur Pierets

Fleur looft de openlijke strijd op Twitter en de mogelijkheid om als onderdrukte groep je stem te laten horen. Ze heeft minder lof voor de stem van de andere kant en weigert in gesprek te gaan met iemand die niet de mensenrechten als kader gebruikt. Ze geeft dat eerlijk toe en toont daarmee dat niet iedereen de luxe heeft om zich te kunnen inleven in een positie die haar wil onderdrukken.

  • Fleur komt heel vaak terug in deze reeks Moeilijke vragen. Dat is omdat ons gesprek met haar superinteressant was.
  • Op een ander moment in dat gesprek heeft ze het over haar ex-man Jeroen Olyslaegers. Jeroen stelt in een gesprek met een racist,sexist of andere -ist automatisch de vraag ‘wie heeft u pijn gedaan?’. Het vergt het soort mildheid die grenst aan die van mildheid kampioen Dilara. Al snappen we dus wel dat niet iedereen de luxe heeft om zo’n vraag te kunnen stellen. En dat het ook niet zoveel zoden aan de dijk brengt als een slaaf zich dat gaat afvragen over zijn slavendrijver.
Fragment 5: Jaouad Alloul

Jaouad praat over zijn heel beperkte wens: dat iedereen ten minste beleefd is tegen elkaar. Onbegrip mag bestaan, zal altijd bestaan, iedereen is anders en het is onmogelijk om iedereen conform te krijgen. Maar we kunnen toch gewoon beleefd zijn tegen elkaar?

Vind jij het belangrijk dat iedereen naar onze gesprekken kan kijken?

We mogen wel zeggen dat onze gesprekken iets met de mensen doen. Ze zijn voedsel voor de ziel. Ze doen je brein knetteren en je handen jeuken. Na zo’n gesprek, voelt het soms alsof je niet alleen bent, met je zorgen, met je dromen. Zoiets is kostbaar. En dat zet je niet achter een paywall. Daarom zijn al onze gesprekken gratis beschikbaar voor iedereen. Ze maken daarentegen is helemaal niet gratis en daarom zijn er allerlei manieren om ons te steunen, om de gesprekken en wat ze teweegbrengen openbaar te houden.

Dat wil ik ook steunen

Verwante afleveringen:

Geef een reactie