Op een klein jaar tijd werden Tom en Anthony vader. Ze keken rond en zagen dat de wereld zoals die is op cruciale vlakken verschilt van de wereld die ze voor hun dochters dromen.

Dus gingen ze op zoek naar mensen die begrijpen wat de grote problemen zijn maar zich daar niet door laten verlammen. In het slechtste geval om hun laatste hoop te documenteren. In het beste geval om een hoopvolle, betrokken en mondige grondstroom in Vlaanderen zichtbaar en groter te maken.

Begonnen op het internet en zonder inkomsten. Omdat de opdracht te dringend was om te wachten op een opdrachtgever.

Ondertussen is Zwijgen is geen optie een community van meer dan 4.000 mensen en werden de ZIGO video’s en podcast meer dan anderhalf miljoen keer bekeken.

Met ZIGO willen we de kwaliteit van het publiek debat verbeteren en om dat te bereiken moeten we groter worden zonder in te boeten aan onafhankelijkheid. In januari 2018 stapte daarom Piet Colruyt aan boord als minderheidsaandeelhouder. Dankzij zijn investering kunnen we nu al 100% inzetten op een duurzame bron van inkomsten: het ZIGO mecenaat.

Geïnteresseerd in ZIGO Live, het ZIGO Mecenaat of een gesprekske? Mail ons op jowkes@zwijgenisgeenoptie.be

Brandstof

Soms is er een dag waarop een interview niet de reacties krijgt waarop we hopen net wanneer de regen tegen de ruiten plengelt. Dan komen we naar deze pagina en herlezen we dit lijstje:

  • Bericht uit de klas van L.: “Vandaag gebruikte ik jullie interview met Bleri Lleshi in de les Nederlands (mijn klas met het meeste commentaar). Ik had verschillende redenen om dat interview te kiezen: er zit een meisje met Albanees-Italiaanse roots dat net van aso naar tso is gekomen (ze heeft ervan genoten dat hij een Albanees rolmodel was), er zit een jongen met zeer rechtlijnige ideeën rond wat hij noemt ‘buitenlanders’ (hij was heel stil bij de bespreking achteraf), er zit een jongen van Perzische afkomst wiens Frans beter is dan zijn Nederlands en die zich heel snel benadeeld voelt (hij moest toegeven dat je ook met minder goed Nederlands iets kan betekenen voor de maatschappij)… en voor alle anderen die iets zagen, wat ze waarschijnlijk in hun wit gedeelte van de maatschappij nog nooit hadden gehoord of gezien. Bedankt voor wat jullie doen en als ik het groot lot win, dan mogen jullie zeker meegenieten. Ondertussen zullen we het van de voldoening moeten hebben. ;-)“
  • E. in onze mailbox: “Het werkt! Gisterenavond kreeg ik een whatsappeke van een van mijn dochters: ‘Zijn jullie al mede-eiser? Wat denken jullie van dit project ? Broodnodig, niet?’  , gevolgd door een link naar www.klimaatzaak.eu/nl Pas vandaag kreeg ik de kans om de laatste Zigo te bekijken en ik stuurde haar meteen: Je moet eens kijken naar de laatste Zigo, met Serge De Gheldere! En wat kreeg ik als antwoord: Ja, het is daar dat ik de klimaatzaak leerde kennen!“
  • S. op Facebook: “Gisteren kreeg ik op het podium van Voka Oost-Vlaanderen 1 minuut de tijd om iets te zeggen. Voor wie er niet bij was: “Goedenavond iedereen, ik zou mijn minuut graag willen gebruiken om op te roepen wat vaker stil te staan bij de kleding die je ’s ochtends aantrekt. Niet zozeer omdat ik denk dat we te weinig nadenken over onze outfits. Maar wel omdat ik ervan overtuigd ben dat we met z’n allen te weinig stilstaan bij wie die kleding maakt, in welke omstandigheden en tegen welke prijs. De textielindustrie is één van de meest vervuilende en mensonvriendelijke sectoren ter wereld. Enkel de olie-industrie doet het slechter … Ik zeg dit niet om jullie vanavond allemaal een geweten te schoppen, in tegendeel. Wel omdat dit besef mij elke dag opnieuw motiveert om mijn onderneming verder uit te bouwen tot een duurzame en succesvolle onderneming.” Oftewel, mijn Zwijgen is geen optie momentje”
  • M. stuurt ons: “Heren, één van onze ex-gedetineerden wil jullie graag 10 euro doneren. Bezorgen jullie mij eens jullie rekeningnummer? Schoon toch he, wat dit allemaal met zich meebrengt! ;)”
  • J. antwoordt op onze nieuwsbrief: “Ik zat net de groenheid van mijn energieleverancier te vergelijken, geïnspireerd door de aflevering met Serge de Gheldere.“
  • E. beantwoordt onze nieuwjaarsbrief: “Ik ben een docent NT2 in het volwassenenonderwijs en ik volg jullie site. Ik vind jullie interviews erg inspirerend en hoopgevend. Als leerkracht ga ik altijd op zoek naar authenthiek materiaal, maar wil ik, voor al die nieuwkomers die al zoveel ellende gezien hebben, graag een boodschap van hoop geven. En dan was er dat prachtige interview met Nozizwe Dube. Ik geef les in een niveau 8, dat is uiteraard al een erg hoog niveau. Ik heb een beetje uitleg gegeven over wie Nozizwe is, en dan het hele interview in een ruk laten zien. Het was echt een magisch moment, mannen, jammer dat jullie daar niet konden bij zijn. Het was muisstil in de klas. Af en toe toch reactie, iets dat ze herkenden, dat ze zelf meemaken of meegemaakt hebben. En dan een stille huilbui van een Turkse vrouw, als Nozizwe vertelde over haar situatie in Zimbabwe, en deze vrouw zich maar al te goed kon voorstellen hoe het leven onder een dictator verloopt. Naderhand hebben ze in groepjes gepraat over wat ze gehoord hebben (en ze hadden er opvallend veel van onthouden) en wat herkenbaar voor hen is. Nog nooit zag ik hen zo geëngageerd, zo betrokken! En als laatste een schrijfoefening waarin ze hun eigen verhaal spiegelden aan dat van Nozizwe. Het was magisch, en tegelijk een erg emotionele les. Het mooie was dat er na het interview spontaan een applaus was. En dat applaus wil ik via deze mail aan jullie doorgeven. Applaus voor jullie, applaus voor Nozizwe. Een een hele dikke danku voor al die mooie interviews.“
  • P. stuurt spontaan: “Ik leerde jullie kennen via mijn broer. Sindsdien is dit een vaste achtergrond ‘podcast’ die ik met veel bewondering beluister tijdens het uitvoeren van brainless work in mijn huidige werkcontext. (Klinkt heel erg, ik mag ook leuke zaken doen!) ZIGO en de helden die jullie interviewen geeft mij heel veel inzicht, inspiratie, hoop en zin om zelf ook iets te ondernemen, iets waarvan ik zelf ook gelukkiger wordt en bijdraag aan de maatschappij.“
  • B. stuurt ons: “Doorgaan AUB. Wij zijn op weg naar een betere wereld. Als vrijwilliger in de gevangenis ben ik ervan overtuigd. Ik ontmoet er wekelijks zo 10 a 15 mensen. Ook zij hebben recht op een beter leven. Sommigen werken daar hard aan, al is het voor velen stijl bergop. Maar met de steun van buiten komen ze er wel.“
  • K. mailt: “Even om te zeggen dat ik dit jaar genoot van al jullie interviews, dat ze telkens aanvoelden als een schop onder mijn kont, dat ik me telkens afvroeg hoe het komt dat ik me niet zinvoller opstel in deze maatschappij, hoe ik het beter kan doen. Ik doe m’n best en hoop dat ik ooit een sprankeltje verschil kan maken.“
  • G. antwoordt op onze nieuwsbrief: “De ZIGO afleveringen bekijken heeft mij al veel hartverwarmende momenten opgeleverd. Het heeft mij ook al geholpen om toch te blijven doorzetten op momenten dat het moeizaam gaat, dat ik mijn moed dreig te verliezen door ‘de systemen’ of ‘de mensen’. Wat ik ook zo sterk waardeer aan jullie interviews, is dat ze een genuanceerd beeld van mensen, veel genuanceerder dan veel andere media. Zo heb ik dankzij jullie interviews mijn mening over sommige mensen, waar ik daarvoor niet zo echt fan van was, echt bijgesteld, omdat jullie hen op een weliswaar kritische, maar steeds oprechte, respectvolle manier de kans geven om te laten zien hoe ze dromen, proberen, twijfelen, mislukken, bijsturen, nadenken, terug opstaan,… Het zijn geen verhalen van perfecte mensen noch van mislukkingen, maar verhalen van echte mensen die met het hart op de juiste plaats, proberen ergens een positieve impact te hebben. En jullie veroordelen niemand. Bedankt voor zoveel nuance en voor zoveel respect.“