
Damya Laoui - Kankeronderzoeker
Ik heb nog niets gedaan
63min - juli, 2020
Met Damya hadden we het over haar onderzoek naar een kankervaccin, over ambitie en de wetenschappelijke carrière combineren met een gezin, over te veel nadenken in de plaats van te leven.
Benieuwd naar het vervolg?
Word vandaag lid van Zwijgen is geen optie en krijg meteen toegang de volledige versie van dit gesprek.
Voetnoten bij dit gesprek
Algemeen
Een gesprek over zingeving met een wetenschapper. Van concrete grote vragen over hoe we kanker kunnen genezen tot grote filosofische overpeinzingen over een goed leven. Damya flaneert probleemloos over heel dat spectrum en het is best leuk om met haar mee te flaneren.
- Onze andere gesprekken over zingeving.
- Ondersteun mee het onderzoek van Damya. Meer info vind je hier.
- De die-hard wetenschapsnerds kunnen hier publicaties van Damya lezen.
- Voor minder die-hard wetenschapsnerds: Damya kwam langs bij de Universiteit van Vlaanderen: Hoe kunnen muizen helpen om kanker te bestrijden?
- Damya behoort tot een mooie groep wetenschappers die ondertussen bij ons langskwamen en oprecht over hun onderzoek en over de academische wereld kwamen vertellen: Angelique Van Ombergen, Hetty Helsmoortel, Karine Van Doninck, Thomas Hertog en Marjan Doom.
Hoofdstuk 1: Kankervaccin
Over Damyas jeugd tussen drie religies die eigenlijk fudamenteel hetzelfde vertellen. Over haar onderzoek naar dendritische cellen en een kankervaccin. Over vaccins in het algemeen en het meest optimistische scenario voor haar onderzoek.
- Damya werkt op dendritische cellen, dat is een type van witte bloedcellen, een soort verkenner van je immuunsysteem dat op zoek gaat naar lichaamsvreemde elementen en dan een signaal stuurt naar de T-cellen die dan meer de soldaten zijn. Wat zou ons begrip van het immuunsysteem zijn zonder militaire metaforen.
- Voor wie graag meer wil weten: de Stichting tegen kanker heeft een heel uitgebreid lexicon.
- Er zijn bepaalde soorten dendritische cellen die effectief werken in het herkennen en signaleren van kanker en die cellen heeft Damya kunnen gebruiken als vaccin om kanker te voorkomen bij muizen. Cool hé? We zouden in deze tijden haast vergeten hoe cool de uitvinding van het vaccin is.
Hoofdstuk 2: Een leuk labo
Over geld voor kankeronderzoek en hoe je het krijgt. Over je carrièreplanning als wetenschapper en de plaats van je naam op een publicatie. Over ambitie. Over de moeilijkheid van het zwangerschapsverlof in een academische context en de burnout waarin Damya terechtkwam toen het niet combineerbaar bleek.
- Een voordeel van kankeronderzoek is dat er naast beurzen van het FWO ook veel geld van particulieren binnenkomt via Kom op tegen Kanker.
- De Mickey Mouse positie op een wetenschappelijke publicatie is niet de eerste en niet de laatste, maar ergens tussenin. Ten allen tijde vermijden!
- Mohamed Lamkanfi is een prof aan de Universiteit van Gent waar Damya naar opkijkt. Hij wil pyroptosis omzetten naar apoptosis (Don’t we all?) en hij combineert baanbrekend wetenschappelijk onderzoek met een gezinsleven. Blijkbaar en jammer genoeg is die combinatie zeldzaam.
- Ook Hetty Helsmoortel kwam in een burnout terecht in een academische context en kwam daar heel open over vertellen bij ons. Ook zij moest verplicht worden door haar dokter om te stoppen.
Hoofdstuk 3: Wetenschappers maken
Over Damyas traject, vanuit een moeilijke sociale context naar haar huidige positie als topwetenschapper. Over vertrouwen en investeren in jezelf. Over elkaar optillen en aanmoedigen en over onze nood aan andere mensen. Over Damyas job om niet alleen aan onderzoek te doen, maar ook om nieuwe wetenschappers te maken.
- Het samen opklimmen en elkaar ondersteunen doet ons denken aan de marathonmetafoor van Ish Ait Hamou. Sommige mensen lopen de marathon en anderen staan langs de kant van de weg, ze moedigen aan, ze geven water en ze omhelzen je aan de eindmeet. We hebben ook die mensen nodig.
Hoofdstuk 4: Mentaal verwend
Over Damyas strengheid voor zichzelf en voor anderen. Over de existentiële vragen die in de weg staan en soms zelfs de oorzaak zijn van onze mentale problemen. Over weerbaarheid en veerkracht. Over minder werken en wat te doen met de tijd die vrijkomt.
- Heb je na dit gesprek zin in chocolade? Wij kunnen de groene versie van Tony Chocolonely aanraden.
- Het is interessant hoe iemand als Damya de meritocratie en de retoriek van het opklimmen lijkt te omarmen. Volgens Philip Brinckman en Michael Sandel is die retoriek net het probleem.
- Zou het kunnen dat we te verwend zijn? Dat alle vragen die we ons stellen over de zin van het leven en over ons eigen geluk net de oorzaak zijn van onze depressieve gedachten? En zouden we niet soms beter in stilte onze boterhammen opeten? En is er nog smeerkaas?
- Het is interessant dat Damya afgeeft op iets dat ze ook bij haarzelf vaststelt. Dat die grote vragen over ‘wie ben ik?’ en ‘doe ik ertoe?’ pas boven komen drijven als je geen praktische problemen hebt en alle reden hebt om gewoon content te zijn. En wordt dat niet net bevestigd door de mentale gezondheidsgrafieken van rijke landen?
- De gesprekken over werk en geluk waarnaar Anthony verwijst zijn die met Charlotte Prové en Sigrid Bousset.
Hoofdstuk 5: Wat is een goed leven?
Over de dood, terugkijken op je leven en content zijn of spijt hebben. Over echte problemen en luxeproblemen en het nut van relativeren.
- Het interview met Kurt Van Eeghem waarin Damya hem naar de dood vraagt.
- Damya verwijst naar de film Woman.
Hoofdstuk 6: Burgers omdraaien
Alles wat voorafgaat wordt toegepast op mensen die als job burgers omdraaien. Zijn er mensen die dat graag doen? Moeten die nadenken over het nut van hun job en van hun leven? Moeten die mediteren zodat ze het aankunnen? Moeten we een oordeel vellen over die job en ervoor willen zorgen dat niemand dat moet doen?
- Zijn er mensen die burgers maken leuk vinden? Reddit zegt van wel.
- Een belangrijke nuance in het voorgaande is dat Damya niet de stilte, de rust, de tijd voor jezelf afwijst, maar enkel het overdreven navelstaren. De witruimte van Marieke De Maré, het zwijgen om te zwijgen, of het wandelen van David Van Reybrouck vindt ze wél belangrijk.
- Met Alexander Devriendt hadden we het over het gevaar van meditatie als bedrijven als Starbucks daar in beginnen investeren om hun werknemers ‘te helpen’.
- Damya legt veel verantwoordelijkheid bij het individu, maar alles staat of valt met de idee dat we anderen nodig hebben. Het is een meritocratisch beeld, maar het verschilt in een belangrijke nuance van het individualisme.
Ontdek verwante gesprekken: