De onderklasse heeft geen geld, de middenklasse heeft geen tijd. Het zijn dat soort schijnbaar eenvoudige uitspraken waarmee Meryem grote waarheden deelt. Ze tonen hoe goed belezen ze is en hoeveel tijd ze spendeert aan het nadenken over de problemen van deze tijd.

We spraken met haar over onderwerpen die voor ons – en velen met ons – nog te nieuw zijn. De historiek van de islam, bijvoorbeeld, of de evolutie van het leven van gastarbeiders in ons land.

Er bestaat geen slecht moment om uw geest te openen. Gewoon doen joh.

Zo kan je ook luisteren:

Bonusmateriaal

Shownotes

• Lees of beluister dit uitgebreide gesprek van Meryem met Guy Goris van Mo Magazine.
• Meryem publiceerde haar doctoraat: Islamitische ruimtes in de stad over de ontwikkeling van islamitische gebedsruimtes in Gent.
• Meryem voerde voor het Minderhedenforum onderzoek naar armoede bij mensen met een migratieachtergrond. Lees hier haar eindrapport (PDF).
• Tariq Ramadan is een filosoof die de Islam in overeenstemming brengt met de seculiere wetten van Europa. Hij schreef Islam and the Arab Awakening.
• Godsdienst die neergeschreven wordt, wordt statisch en dus minder voor interpretatie vatbaar. Dit sluit heel mooi aan bij ons gesprek met Maxim Februari.
• Francis Fukuyama voorspelde in Het einde van de geschiedenis, na de val van de muur, jawel, het einde van de geschiedenis. Bleek dat Francis mis was en dat er nog een stukje geschiedenis na kwam.
• Rashif El Kaoui is behoort tot de avant-garde van de Vlaamse kunstenaars met migratieachtergrond. Ook als wenste hij dat label niet. Bekijk hier ons zeer eerlijke gesprek met Rashif.
• Meryem zet zich al van in het begin in voor Hart boven hard. Ze ziet het als het begin van een tegenmacht die hoe dan ook moet ontstaan vanuit de civil society (dat is toch een veel schonere term dan Middenveld of Burgermaatschappij).
• Meryem zegt: ‘Il faut reculer pour mieux sauter’. Dat doet ons denken aan de speerwerper van Umberto Eco en Khalid Benhaddou.
• Meryem praat over de rol van verhalen, van cultuur, van boeken en films. De verhalen van migratie en samenleven moeten deel gaan uitmaken van de Vlaamse cultuur, zoals The Godfather films deel uitmaken van de Amerikaanse cultuur. Hieronder een aantal filmtips van Meryem zelf:
  • Grbavica (2006) van Jasmila Zbanic. Kreeg de Gouden Beer in Berlijn.
  • Solino (2002) van de Turks-Duitse regisseur Fatih Akin.
  • Yol (1982) won de Gouden Palm in Cannes. Regisseur Yilmaz Güney schreef de film terwijl hij zelf opgesloten zat als politiek gevangene.
  • Dönersen Islık Çal van Orhan Oguz (1992). Een portret van nachtelijk Istanbul.
  • Khadosh (1999) over de joods orthodoxe gemeenschap in Israel.
  • My beautifull Laundrette (1985) gaat over de relatie tussen een Pakistaans-Britse en Britse jongen.
  • My son the fanatic (1997), eveneens gebaseerd op een boek van Hanif Kureishi, gaat ook over de Pakistaanse gemeenschap in het VK.
  • Una giornate particulare (1977) en dan vooral omwille van Sophia Loren, waar Meryem als klein meisjes naar opkeek.
  • Stanno tutti bene (1990)
  • Depuis qu’otar est partie (2003) over liegen over je situatie in het nieuwe land om de thuisblijvers pijn te besparen.
  • Au dela de Gibraltar (2001) over Brussels-Marokkaanse jongeren.
  • Educating Rita (1983) over de keuzes die je moet maken om ‘vooruit’ te gaan en aan je milieu te ontsnappen.