Youssef Kobo - Ondernemer

Bring a folding chair

23min - juni, 2019

Youssef Kobo - Ondernemer

Bring a folding chair

Met Youssef hadden we het over ambitie, sociale mobiliteit, over de droom dat je alles kan worden en hoe we die droom ook voor kansarme jongeren waar kunnen maken.

Benieuwd naar het vervolg?

Word vandaag lid van Zwijgen is geen optie en krijg meteen toegang de volledige versie van dit gesprek.

Voetnoten bij dit gesprek

Algemeen

Bekijk andere gesprekken over ongelijkheid
Volg Youssef op twitter.
Youssef is oprichter van ASATT (A seat at the table), een organisatie waarmee hij kansarme jongeren meeneemt naar CEO’s van grote bedrijven, naar belangrijke conferenties en chique recepties, om hen er zo van te overtuigen dat ze alles kunnen worden.
Youssef schreef in 2019 het boek Sire, er zijn geen allochtonen meer over het identiteitsdebat.
We willen nog even vermelden dat wij het verhaal van Youssef super waardevol vinden, maar dat we dit niet als de oplossing voor ongelijkheid zien. We mogen nooit vergeten de politiek op hun verantwoordelijkheid te wijzen. Het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat de machtigen een verhaal van individuele verantwoordelijkheid gebruiken om vooral zelf niets te moeten doen. Buddyprogramma’s, sensibiliseringscampagne’s en geldinzamelacties zijn ook mediagenieke afleidingen om het niet over het structurele te moeten hebben. Dat mogen we nooit vergeten. Maar dat neemt niet weg dat wat Youssef doet gigantisch veel waarde heeft voor die specifieke jongeren. Het is als de zeester in het verhaal van Rashif El Kaoui of de druppel op de hete plaat van Arnoud Raskin.

Hoofdstuk 1: Bring a folding chair

Youssef legt uit wat hij doet met A seat at the table. Hoe de jongeren doorheen het traject steeds meer zelfvertrouwen ontwikkelen. Hoe vertelt over de kritieken van het middenveld en geeft wat kritiek terug. Hij praat over zijn eigen jeugd en de manieren om sociale mobiliteit te stimuleren.

Op de website van ASATT kan je zien wie er allemaal naar de laatste speeddate is gekomen: de belangrijkste CEO’s, politici en diplomaten van het land. Het beeld van al die oude witte mannen aan tafel met al die jonge vrouwen van kleur geeft toch een sprankeltje hoop.
Youssef komt zelf uit een moeilijke sociale context en slaagde erin om daar uit te breken en een succesvol ondernemer te worden. Hij gelooft dat iedereen alles kan worden en in zijn geval was dat geloof misschien wel een self fulfilling prophecy. Dus als hij die prophecy voor zichzelf heeft kunnen fulfillen, waarom zou hij dat dan niet voor andere jongeren kunnen doen? De energie en de drive van Youssef doen ons denken aan topwetenschapper Damya Laoui. Ook zij kwam uit een moeilijke context en ook zij slaagde erin zich op te werken en ook zij gelooft dat iedereen alles kan worden. Ze had het over een Zwitserse collega die Syrische vluchtelingen aanwierf in zijn labo omdat zij weten wat werken is. Interessant om eens over na te denken hé?
Met Meryem Kanmaz hadden we het over de geschiedenis van de Turkse en Marokkaanse gemeenschappen in ons land.
Ook Chris Van Lysebetten sprak bij ons over duurzame resultaten bij jongeren en geen bezigheidstherapie. Hij runt de jongerenorganisatie Habbekrats.
Youssef verwijst naar TADA en Duo for a job als organisaties die wel duurzame resultaten boeken met jongeren. Wij spraken met Sofie Foets van TADA.
Wij moeten ook aan Mobile Schools denken van Arnoud Raskin. Ook zij vertrekken vanuit de kracht van jongeren en geloven dat wij hen, maar ook zij ons, iets kunnen leren.
Je hebt twee soorten mensen. Mensen met een growth mindset en mensen met een fixed mindset. In het echt is het natuurlijk een spectrum en heb je helemaal geen twee soorten mensen. Maar het is best wel een handige manier om de wereld mee te bekijken, of om het als een spectrum in je eigen hoofd te zien (dat is exact wat iemand met een growth mindset zou zeggen). Youssef haalde de mosterd bij Carol Dweck.
De volledige quote van Shirley Chisholm: “If they don’t give you a seat at the table, bring a folding chair.” Hell Yeah!! (red.)

Hoofdstuk 2: Roadblocks

Over polarisering, over de dingen die je wel en niet kan veranderen. Over het politieke mijnveld waarin Youssef zich begaf en hoe alles rondom hem ineen stortte.

Youssef beschrijft droog onze werkelijkheid als bestaande uit een majoritaire groep die bepaalt wat normaal is, naar wie er geluisterd wordt en naar wie niet, wie het recht heeft om te spreken en wie niet. En dan de minoritaire groepen die gewoon minder rechten hebben. Punt. En je kan dat onrechtvaardig vinden. Maar het is zo. Hoe dat allemaal zo is gekomen en waarom wij majoritairen denken dat zo’n ongelijke situatie toch eerlijk is, dat bespraken we met Nadia Fadil.
Michael Van Peel sprak over minderheidsdenken en meerderheidsdenken en over hoe dat minderheidsdenken juist interessant is voor de comedian, omdat het hem toelaat te kijken naar de dingen die wij normaal vinden (zoals een oude witte man met een zwarte knecht) en ze in hun ware licht kan plaatsen. Conclusie: we moeten meer luisteren naar minderheidsgroepen en comedians.
Over polarisering hadden we het uitgebreid en vanuit allerlei hoeken met Christophe Busch.
De kip van wie elke dag een veertje wordt geplukt is hetzelfde als de kikker in de kookpot. Het verbaast ons niet dat Mussolini verantwoordelijk is voor zo’n dierenonvriendelijke metafoor. Hitler was immers een vegetariër.
Politiek als de plek waar belangrijke handtekeningen worden gezet. We hadden daar een enorm interessant gesprek over met Jonas Mallisse.

Hoofdstuk 3: Fuck ja

Over de positieve reacties die er op ASATT komen en de sterke meewind die Youssef voelt sinds het project van start is gegaan. Over de toekomst en de geboekte resultaten. Een optimistisch bommetje.

Bring a folding chair

Bring a folding chair

10:16

Benieuwd naar het vervolg?

Fan Pro

Donor Pro

Voetnoten bij dit gesprek

Algemeen

Hoofdstuk 1: Bring a folding chair

Hoofdstuk 2: Roadblocks

Hoofdstuk 3: Fuck ja

Transcript

Ontdek verwante gesprekken: