[00:00:02.430] – Anthony

Als ik één groot kritiek heb, fundamenteel in onze samenleving zijn we zeer zeer slecht in het scouten van jong talent. Ik zie bijvoorbeeld binnen het Brusselse, heb je verschillende supranationale spelers, instellingen en ambassades die veel sneller jong opkomend talent oppikken dan de Vlaamse en de Belgische cenakels. Dat vind ik een absurde.

[00:00:28.840] – Anthony

Hey, je gaat zo meteen kijken of luisteren naar het gesprek dat we hebben gehad met Youssef Kobo. Youssef Kobo is momenteel bezig met A Seat At The Table, dat is een organisatie die jonge gasten met een migratieachtergrond, of vanuit een kansen achtergrond tot bij het plusje brengt, of zo, zo tot achter de gouden muur brengt, die ze daar CEO’s brengt naar heel fancy corporate events, recepties, en die ze in aanraking brengt met een wereld die ze niet kennen om hen te prikkelen en uit hun kot te lokken en ambitieuzer te maken. Wat vonden we van het gesprek dan?

[00:01:08.160] – Tom

Ik had wel schrik in het begin. Hij zat in pitch mode dus-

[00:01:10.560] – Anthony

Hij is ex-politicus ook hè.

[00:01:11.940] – Tom

Hij is ex-politicus, ja en hij heeft ook, ik denk, twee jaar lang overal in België en ook in Europa geweest om dat verhaal te gaan verkopen, en ge merkt dat hij het al heel vaak gedaan heeft. Het duurde efkes tegen dat hij daaruit geraakte en dat ge zo tot bij de mens erachter geraakt. Maar ik vond… Als dat dan gebeurde vond ik het wel echt de moeite. Een schone mens met een oprechte, authentieke wil om dat te veranderen. Het probleem dat hem heel zijn leven al bezighoudt, sociale mobiliteit. En ik denk dat hij daar ook met A Seat At The Table wel echt iets aan het doen is.

[00:01:51.150] – Anthony

We hopen dat jullie even hard gaan genieten van het gesprek als dat wij gedaan hebben. Stuur feedback door, stuur tips door voor gasten, of gewoon een lief berichtje af en toe. Wij lezen dat allemaal en wij antwoorden ook altijd.

[00:02:15.240] – Youssef

De allereerste CEO aan tables dat we deden, ik denk dat dat Saskia Van Uffelen van de Ericsson was, en Bart De Smet van Ageas. De jongeren zaten daar 90 minuten zo… Durfden niet praten, durfden niet kijken, durfden geen vragen stellen.

[00:02:28.210] – Anthony

Gewoon…

[00:02:28.890] – Youssef

Ja echt zo onder de indruk van de titel, van de naam, van de van de omgeving. En nu doen ze dat elke week. Nu zien ze de grootste namen van het land. En zitten ze er alsof dat ze op café zitten. We pakken ze ook mee naar culprit events. Dat is hetzelfde verhaal, in het begin zie je dan… Kom vertel uw verhaal aan mensen, introduceer jij je, stap op mensen af. Die gaan allemaal gecharmeerd zijn. Ge zijt de jongste hier.-

[00:02:52.120] – Anthony

Ja, ja.

[00:02:52.980] – Youssef

Enzovoort. Ge valt op, maar op een positieve manier.”

[00:02:55.740] – Anthony

Ja, ja.

[00:02:56.130] – Youssef

In het begin waren ze allemaal heel geïntimideerd. En nu zitten ze te springen van de ene groep, maar de andere groepen, en echt conversaties domineren. Dan als je de mensen rondom hun zie, dan denk je van: “Oh, verdomme.”

[00:03:07.950] – Anthony

Ja, ja.

[00:03:08.520] – Youssef

Er zit iets in, er zit iets in. Ik denk dat we nog een lange weg hebben, nodig hebben om ons te bewijzen, om ons verhaal, onze invalshoek te bewijzen. Ik geloof zeker niet dat ik de waarheid in pacht heb. Ik heb wel zelf een zeer persoonlijk beeld van wat we kunnen doen, wat mogelijk is, en hoe dat we bepaalde dingen kunnen veranderen.

[00:03:27.840] – Youssef

Is daar kritiek op? Zeker. Ik denk vooral vanuit het middenveld kwam vaak de kritiek: “Maar ja, een verhaal van zelfredzaamheid, ambitie in zijn woord. Dat is toch wel heel hard, gericht, en dat zou wel heel hard de lingo van het bedrijfsleven.” Ik zei van: “Ja, maar mannen, het zijn twee dinges. Twee dingen die cruciaal zijn voor mij en al de rest is mijn zaak. Als je sociaal opwaartse mobiliteit wilt creëren. Er is onderwijs en er is arbeidsmarkt. Al de rest is voor mij bijzaak.”

[00:03:56.640] – Youssef

Ik vind dat allemaal heel tof hè, met jonge gasten en meisjes naar de cinema gaan, of een voetbaltornooi doen, of een PlayStation avond. Voor mij is dat bezigheidstherapie. Er is geen evolutie binnen hun traject, en ik wil de jongeren die ik binnenhaal, ik wil hun versterken doorheen het programma. Da’s een hele moeilijke, want da’s een paradigma shift van paar spelers die dat wel doen. TADA is een heel mooi verhaal. Duo for a job. Prachtige initiatieven. Maar ik zie ook vooral heel veel spelers die in mijn ogen de jongeren niet al te veel bijbrengen.

[00:04:32.190] – Anthony

Is dat echt zo, dat dat zo…

[00:04:32.850] – Youssef

Ja, ja, ja. Ik ken heel wat spelers, die hebben 25 man personeel, anderhalf miljoen budget, en de output ervan is heel weinig, maar ze hebben wel een hele werking die draait en die niet veel doen. Ik blijf dat een hele bizarre vinden. Ik doe vijf keer zoveel als mannen met anderhalf miljoen euro budget. We hebben 90.000, maar we doen vijf keer zoveel, als het niet vele meer is.

[00:05:03.180] – Anthony

Je hebt ook wel balls van dat te zeggen, een beetje gevaarlijk.

[00:05:04.410] – Youssef

Ik vind dat ik me nog heel bescheiden moet houden in de zin van…

[00:05:11.610] – Anthony

Omdat ge niet te arrogant wilt lijken of zo, of?

[00:05:13.140] – Youssef

In België moogt ge niet ambitieus zijn. Je wordt niet serieus genomen. Als ik naar partners ga, en ik zeg van: “Ja, ik wil dit jaar vier workshops doen met een groep van 20 jongeren.” Heb ik direct supporters. Als ik zeg van: “Ik wil eigenlijk naar honderd activiteiten gaan op een jaar, en ik wil elke sector, elke federatie zien voor de alle niveaus.”, dan kijken ze zo naar u. Dus het is een heel moeilijke… Balancing act.

[00:05:37.380] – Anthony

Ik snap wel wat dat ze bedoelen, maar ge klinkt een beetje Voka als ge zo praat.

[00:05:41.540] – Youssef

Dat zou heel goed kunnen, da’s misschien mijn eigen handicap en misschien ben ik daar te weinig zelfbewust van ben, maar ik kwam uit een kansarm gezin. Ik kom uit de laagste trede van de sociale ladder. En ik ben altijd geobsedeerd geweest van hoe geraakt iemand vooruit in het leven. Ik heb mijn eigen persoonlijk traject gehad en dat is ook een enorm lange en heel pijnlijke weg geweest.

[00:06:04.350] – Youssef

Ik heb ook gekeken naar de mensen rondom mij, en ik denk dat we heel wat sterke profielen hebben, ik denk dat we heel wat potentieel weggooien omdat die jongeren niet in zichzelf geloven en omdat de samenleving er niet in gelooft. Dat verwachtingspatroon wil ik langs twee kanten doorbreken, anders krijg je heel wat jongeren die tegen hun 30e nog altijd niets gedaan hebben. Daar is zes maand pizzakoerier, daar is anderhalf jaar al op de zetel gezeten en niet al te veel gedaan. Ik wil ze uitdagen, ik wil ze zo wat sterker maken.

[00:06:33.220] – Anthony

En gedreven zijt ge altijd al geweest, je hebt zelf nooit een jaar en half in de zetel gelegen en, of wat? Dat heb je nooit gedaan als jonge gast?

[00:06:43.650] – Youssef

Ik ben van jongs af aan zeer gedreven geweest, maar ik heb ook lang zitten zoeken. Ik heb dus mijn 18 en 23 ook heel lang zitten zoeken. Waar wil ik je naartoe met mijn leven? Hoe kan ik een impact hebben? Wat ga ik hier bereiken? Ik kom uit een heel liefhebbende maar ook weer een zeer beperkte omgeving met zeer weinig opportuniteiten waardoor dat uw wereldbeeld toch redelijk beperkt is en-

[00:07:12.600] – Anthony

Wat geloofde op dat moment, wat geloofde jij toen dat ge kon worden?

[00:07:17.110] – Youssef

Alles. Alles, absoluut. Dat heb ik altijd al gehad, maar de zoektocht daar naartoe, of puur dat zelfvertrouwen en energie ontbrak ik toen. Het was een hele lange, hele moeizame zoektocht. Maar ik heb zelf ook met een paar jongeren binnen een A Seat At Table. Dat waren zo’n twintigtal die een zeer moeilijke situatie hebben en die doordat ze vanuit thuis uit niet veel meehebben ook beperkt zijn in hun droom, in hun denken van “Hey, dit ben ik, dit is mogelijk voor mij.” Da’s wat we proberen te veranderen. Da’s zeer tijdsintensief, en we zijn er zeker niet perfect in. Ik ben er heel hard naar aan het zoeken wat de geschikte manier is om die jongeren heel duidelijk te maken van alles is mogelijk. Alles is mogelijk, wij geloven in u, wij nemen u serieus.

[00:08:09.910] – Anthony

Ben je niet ook een beetje aan het liegen dan?

[00:08:10.600] – Youssef

Ik geloof daar in, nee. Ik geloof daar extreem-

[00:08:15.610] – Anthony

En de setting die er is, de [overspraak 00:08:15] waar dat ge zit-

[00:08:17.710] – Youssef

De persoonlijke drive is super belangrijk, natuurlijk hè. Er zijn bepaalde maatschappelijke uitdagingen. Bepaalde zaken gaan verkeerd in onze samenleving. Maar binnen ons verhaal zijn we daar niet mee bezig met al de zaken die negatief zijn, en verkeerd zijn, en waarom dat ze het niet gaan halen. Ik ben heel mijn leven op zo’n verhalen gebotst, ook in mijn persoonlijke omgeving.

[00:08:37.960] – Youssef

Je hebt twee soorten mensen: je hebt mensen met een growth mindset, je hebt mensen met fixed mindset. Fixed mindset is: dit is de situatie en ik leg me erbij neer. Je hebt growth mindset en dat is van: hey, er zijn een paar dingen dat serieus tegenzitten, maar ik ben sterk genoeg om daarover te geraken. Ik probeer met onze eigen jongeren, maar ook iets binnen mezelf, dat is ook een strijd die ik elke dag met mezelf moet voeren, naar die growth mindset te gaan van: “Nee, anything is possible, je kunt heel veel creëren.” En again, die jongeren dat we binnenpakken binnen A Seat At Table, we zeggen tegen hun van: “Kijk, wij nemen u serieus, wij geloven in u. We gaan u een agenda geven die u kan meten, die je kan matchen met de gemiddelde agenda van de meester. We gaan een paar dingen doen met u. We gaan naar een paar bedrijven instelling sprekers waar dat ge van gaat zeggen van: boeit niet. Het zegt mij niks. We gaan een paar dingen waarvan dat ge zegt van: dat is wel tof, da’s zoiets waardat ik later iets mee wil doen, maar cava.” Dan gaan er door het jaar één, twee, drie dingen zijn waarvan dat ge gaat zeggen van: “Oh, oké fuck it.”

[00:09:38.350] – Anthony

Dat ben ik.

[00:09:38.620] – Youssef

Ik ga mijn leven op… Wat moet ik doen? Dit is het.

[00:09:42.250] – Anthony

Dat klinkt zo vet jonge.

[00:09:43.930] – Youssef

Dat is het ook. Dat is het ook. En again hij zei hier tegen mij van: “Overdrijf je hier niet een beetje? In bepaalde situaties, is dat wel mogelijk?” a Seat At Table is een heel simpel concept. Het is gebaseerd op een quote van Shirley Chisholm. Zij was de allereerste African-American congresswoman. En zij zei ooit van “If they don’t give you a seat at the table, bring a folding chair.”

[00:10:19.970] – Youssef

Voor een stem als mij is er pakweg minder ruimte. Als een, denk ik, een Theo Francken, of een Mia Doornaert, of wat dan ook om is een keer een bocht te missen. Want het wordt u veel zwaarder aangerekend. Wat normaal is, hè, da’s-

[00:10:39.020] – Anthony

Is dat normaal?

[00:10:40.020] – Youssef

Nee, het is zo da’s de… T’is niet normaal in de zin van hoe dat een ideale samenleving er zou moeten uitzien of hoe de normen en waarden die we pretenderen te zijn, hè. Vrijheid van meningsuiting, gelijkheid enzovoort. Maar t’is is normaal in de zin van hoe de mens in elkaar zit. Je hebt in elke natie, landstreek, omgeving, heb je een dominante groep en minoritaire groepen, en die minoritaire groepen hebben altijd iets minder speelruimte.

[00:11:06.920] – Youssef

In het westen hebben die minoritaire groepen, zijn die nog redelijk beschermd in vergelijking met de rest van de wereld, dus dat geluk hebben we. Maar toch staan er heel wat fouten binnenin ons framework. Als samenleving, zeker de dominante groep, is er redelijk blind voor, die zaken die fout gaan. En dan is het voor mij persoonlijk, uit de zaken die ik heb moeten doorgaan, heb ik moet kiezen van een berekende zet. Ik kan op tafel kloppen en roepen: “[onverstaanbaar 00:11:40] is schandalig en totaal oneerlijk.” Langs de andere kant… Je kunt misschien een paar schouderkloppen krijgen uit de eigen hoek, maar ik zie niet wat daar de win uit is. Ik vind dat een heel frustrerende bij bepaalde debatten, maar ik denk ook niet hoe de machtsverhoudingen in dit land liggen, hoe dat bepaalde structuren zijn, dat je daar veel verandering in gaat brengen, of let alone er over gaan klagen en overgaan… Dat maakt u eigen, het verhaal dat je wilt brengen, verwatert dat dat. Dus dat is een hele moeilijke. Minderheden moeten meer strategisch zijn met verhaal dat ze brengen, en er is minder ruimte om: “Hey, ik ben kwaad op dees en dees.”, want er wordt dan snel een karikatuur van u gemaakt.

[00:12:26.090] – Youssef

We denken in dit land vooral, maar ook over heel de wereld, in frames van: “Youssef Kobo, gij zijt één van ons. Gij zijt goed bezig, toffe initiatieven, jong opkomend politiek talent. Ja geweldig bezig.” Dan gaat het is uiteindelijk verkeerd. Ja, die allochtonen hè, die Marokkanen hè, die moslims. Dus er zijn daar bepaalde road blocks. Is het mijn taak om die road blocks, om mij daar lang druk over te maken? Ik heb dat gedaan, en ik wil gewoon vooruit met mijn leven. En dan moet je af en toe slikken. Da’s heel pijnlijk, da’s heel vermoeiend, maar ik wil vooruit. Da’s het enigste wat voor mij telt.

[00:13:16.370] – Anthony

Ja ik vind dat wel vooral heftig hè, want dat je vertelt het zeer hard vanuit uw hoofd zo. Ik snap het ook, de strategische overwegingen. Ik denk ook van: “Ja, fuck, goed. Goed bedacht.” Maar om dat zelf te doen in een situatie waarin dat ge zelf zit, waarin dat ge zelf toegang ontzegd wordt omdat ge een minderheid zijt, en gewoon in dat ge minder spreekruimte krijgt, gewoon daarom…

[00:13:40.820] – Youssef

Ik betreur dat. Want ik denk dat we als samenleving verder zouden geraken als iedereen op een egaal speelveld speelt, en ik denk dat dat ook bepaalde maatschappelijke problematieken in de hand werkt. Maar langs de andere kant, het is gewoon ook hoe wij als mensen in elkaar zitten, hoe dat samenlevingen in elkaar zitten: dominante groep, minoritaire groep, en waar dat ik door de afgelopen jaren toch met wat ouder worden, toch met meer mensen in contact te komen, zoek ik vooral heel hard, en toch vooral door het huidige tijdsbestek waar dat we doorgaan: opkomst van populisme, radicaal-rechts over heel de wereld, al die populistische figuren van gaande van een Netanyahu in Israël, van een Turkije in Erdogan, van een Duterte, van een Orban, van een Trump, van de Brexiteers, van een Bolsonaro in Brazilië, van een Xi Jinping, van een Putin… Voilà hè, je kunt kunt blijven gaan, dat is dat tijdsbestek.

[00:14:48.470] – Youssef

Dus er is veel minder ruimte en ge scoort heel gemakkelijk in de pers. Of als politicus, als ge groepen tegen elkaar gaat uitspelen. Als ge zegt van: de joden, de moslims, de N-VA’ers, de links, rechts, et cetera, et cetera, je scoort heel gemakkelijk. Maar een dieperliggende frustratie binnen mij vraagt zich af van: “Oké, ja, ik wil mijn ongenoegen uiten over bepaalde zaken, of…” Maar at the end of the day, wat doe je daarmee, je draagt gewoon verder bij polarisatie. Maar toch één zaak dat ik niet kan laten varen, puur uit principe, is die stemmen die ons proberen te verdelen blijven uitdagen, veel belangrijker voor mij dan carrière e maken binnen eender welke richting of wat dan ook, dus.

[00:15:38.130] – Anthony

Dus je zult uzelf niet vergeven dat ge stil blijft tegen, of dat ge achteraf moet zeggen dat ge uw mond niet hebt geopend?

[00:15:42.840] – Youssef

Ik weet hoe bepaalde dingen kunnen zijn gebeuren in het verleden in een West-Europa, of andere plekken van de wereld. Dat is vooral omdat heel veel mensen die steeds meer zijn gaan begingen slikken. Mussolini zei ooit van: “Als je elke dag in een veer plukt van een kip, heeft die nooit door dat hij geplukt wordt.” En ik ben er rotsvast van overtuigd dat we nu in zo’n tijdsbestek zitten. Mensen zitten hier met heel veel vragen, mensen zijn bang. Binnenkort heb jij geen job meer, binnenkort zijn uw kinderen niet meer veilig op straat, et cetera,  et cetera, et cetera. Of dat ge nu geboren zijt in Marokko, Zuid Afrika, in de Verenigde Staten, of in China, of in Rusland, da’s een verhaal dat mensen heel gemakkelijk slikken. Want dat ontslaat ons van onze persoonlijke verantwoordelijkheid voor de zaken die gebeuren in onze samenleving.

[00:16:28.410] – Youssef

Het Is heel gemakkelijk om ons af te zetten van mensen die ietske verder van ons land af afstammen. Is dat nu huidskleur, is dat nu de religie, is dat nu ideologisch. Dus dat verhaal van die en de die zijn het grote probleem, en wij zijn de goeien… En we hebben gezien wat dat in het verleden heeft gedaan, met West-Europa, met België, met de wereld. Ik ontbreek daar de leiders die daar tegenin durven gaan.

[00:16:50.650] – Anthony

Waarom hebt ge dat dan zelf dan niet verder geprobeerd, want ge praat over impact, en in de politiek is denk ik nog altijd de plek als daar een handtekening wordt gezet dat iedereen moet volgen. Waarom zit je daar niet? Je kunt ook goed uitleggen wat dat ook niet onbelangrijk is.

[00:17:07.350] – Youssef

Ik ben nog altijd zeer maatschappelijk geëngageerd, politiek geëngageerd en dat zal zeker niet verdwijnen. Maar ik heb Bart De Wever op een bepaald moment tegenover mij gehad omdat ik… Wat er in de krant was gelekt dat ik in Antwerpen zou opkomen, in Antwerpen zou verhuizen. Ik had iemand die vond van: “Oké, ja De Wever, daar gaan we niet tegen vechten. Die krijgt het woord van Youssef op een open plaatje, c’est ça.” Daarna een hele mediahetze. Heb ik niet voor gekozen. Was een bewuste keuze van iemand dicht bij mij. En van de ene op de andere dag was ik alles kwijt. Alles. Op de andere dag. En dat was een jaar lang, anderhalf jaar lang vrije val. Alles, één voor één. Alles. Dat was een heel boeiende ervaring voor mij.

[00:18:07.610] – Anthony

Ge waart daar zo rustig over, je lacht zelfs een beetje als je daarover vertelt.

[00:18:10.520] – Youssef

Bizar genoeg heeft heel die situatie mij heel mild gemaakt door vergevingsgezind te zijn tegen bepaalde figuren kreeg ik voor mijn eigen een beetje een rust in mijn hoofd. Ik ben geen rancuneuze persoon. Ik vind dat allemaal negatief en allemaal verspilde energie. Ik heb elk brokje energie in mij nodig om bepaalde dingen uit te bouwen, om bovenop te geraken waar ik bovenop ben gekomen. Daar ben ik met bepaalde zaken nu mee bezig die alles van mij vergen. Alle energie, en dat kan je alleen maar hebben door extreem positief te zijn en vooruit te kijken, en vooral niet te veel wakker te liggen van intriges binnen de politiek.

[00:18:56.060] – Anthony

Komt ge de mensen nog tegen, of zijt ge die tegen gekomen?

[00:18:56.720] – Youssef

Nog veel.

[00:18:56.720] – Anthony

Veel?

[00:18:57.060] – Youssef

Ja nog veel, nog veel.

[00:18:58.550] – Anthony

En?

[00:19:00.110] – Youssef

“Hey.” Ja da’s exact…

[00:19:04.280] – Anthony

Ça va?

[00:19:06.350] – Youssef

Ik kan persoonlijk niet spreken met mensen waar ik niet mee overeenkom. Die krijgen wel altijd een zeer geforceerde wilde lach van mij, van: “Hallo, hoe ist met u?”, en dat is het. Ik kan daarna het gesprek niet verder zetten. Dat zou iets te veel van mijn vragen.

[00:19:23.600] – Anthony

Slechte politicus dan toch.

[00:19:26.090] – Youssef

Wie weet, ja, wie weet, wie weet.

[00:19:40.480] – Youssef

Normaal als je met een nieuwe initiatief project starterbedrijf zit, ga je altijd heel lang pitchen bij 1001 mensen, en als ge één op drie meehebt, is dat al veel. En voor A seat at the table is dat nu steeds, keer op keer, of dat er nu werkgeversorganisaties zijn, federaties, internationaals bedrijfsleven, Belgische bedrijfsleven, instellingen, organisaties. Ja, wat hebt gij nodig van ons, wat kunnen wij voor u betekenen. Dat was voor mij van: “Wow.”

[00:20:02.290] – Anthony

Ja, de eerste keer dat je na die ja’s naar huis rijdt, dan zit je toch in die auto…

[00:20:06.490] – Youssef

Ik heb dat nog altijd. Ik heb dat nog altijd. Ik had vandaag een call met iemand van Microsoft. Ik had vorige week een meeting met VBO. Ik had heel wat bedrijven en instellingen, dat ik zo elke dag of om de twee dagen zoiets heb van: “Fuck ja.” Je staat in een meeting met de vennoten, of wat dan ook. Dan zit ik daar zo, heel rustig, pokerface. Dan beginnen die te zeggen wat ze met ASATT willen doen, of wat ze voor de jongeren kunnen faciliteren, of als ik ‘s ochtends mijn mailbox check, en ik zie wat er allemaal is binnen, ik denk altijd van: “The fuck. The fuck, die menen dat, die gaan dan…” Da’s voor mij de hemel op aarde, dus. Ik haal daar mijn drive uit, ik haal daar mijn energie uit. Wat mijn persoonlijke missie is binnen het verhaal van A Seat At Table, is van: “Hè, ik ga hier elke steen verleggen binnen dit land en ver daarbuiten om die opportuniteiten te vinden voor de jongeren, maar tegelijkertijd ook een groot deel van mijn werk is van die partners warm te maken om dat te willen doen. De overtuigden een CEO om de rondetafel te doen met kansarme jongeren uit pakweg een Molenbeek of een Schaerbeek, of wat dan ook.

[00:21:14.890] – Youssef

Ge leest zowat twijfel in hun ogen van: “Wat kunnen wij betekenen, of wat gaan we doen met die jongeren?” Dan komen we langs, en ik heb ‘s avonds bijna altijd die CEO aan de lijn: “Verdomme, wat hebde nodig, wat kunnen wij voor u betekenen in de toekomst?” Dat is voor mij… Dat is Nirvana, dat is euforie, en dat wil ik continu blijven doen. En ik denk dat we daar heel veel mooie dingen gaan mee gaan doen.

[00:21:37.630] – Anthony

Wat hebt ge eigenlijk nodig? Hebt ge cash nodig, hebt ge…

[00:21:42.340] – Youssef

Ik heb extra personeel nodig, extra personeel, dus dat is natuurlijk-

[00:21:45.350] – Anthony

Een andere manier om te zeggen geld.

[00:21:46.810] – Youssef

Da’s absoluut hè, meer geld ophalen. Ik kijk uit naar onze algemene vergadering dat we gaan kunnen presenteren voor… Kunnen presteren wat we allemaal gedaan hebben. Ik weet zo met die-

[00:21:58.880] – Anthony

Daar zitten mensen met geld.

[00:22:03.700] – Youssef

Ik weet toen dat we in de ontwikkelingsfase zaten en dat ik aan iedereen zo mijn… Hè we hadden daar een paar visuals met onze tentakels van het netwerk, en wat we gingen doen, et cetera. Wie wat allemaal gingen doen, wat we allemaal gingen doen, dat ik keer op keer die mensen… Het zijn echt bijna allemaal een beetje het ‘Who is who’ van het Belgische bed rijfsleven, of wat dan ook. Ik zie ze kijken, die naar die visuals keken, naar die PowerPoint die dan terug naar mij keken.  “Onnozelaar, dat lukt u nooit. Dat gaat gij nooit op een…” Nu om nu te zien acht maanden later hebben we daar los over zijn gegaan, vier, vijf keer daarover, en dat we nog vele meer hebben binnengehaald dan dat ik ooit had kunnen dromen. En om nu week na week, om op het einde van het jaar te kunnen tonen van dees, dees, dees, en dees, dat wordt voor mij… Aan al die mensen die-

[00:22:49.030] – Anthony

Ik zit er al naar aan het uitkijken.

[00:22:51.400] – Youssef

Ik sta erop te springen.